อริยสงฆ์สยาม ๑๒

รูปหล่อหลวงปู่ทอง

วัดราชโยธา ๒๔๖๙

รูปหล่อโลหะหลวงปู่ทอง ขนาดหน้าตัก ๗ นิ้ว 

สร้างในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๗ 

หลวงปู่ทอง วัดราชโยธา เกิดในสมัยปลายรัชกาลที่ ๒ ในปีพ.ศ.๒๓๖๓ อุปสมบทในปีพ.ศ.๒๓๘๔ ณ วัดบางเงินพรม ตลิ่งชัน ได้รับฉายา “อายะนะ” หลังจากศึกษาพระธรรมวินัยแล้วจึงออกธุดงควัตร และได้เป็นศิษย์ของหลวงปู่แสง วัดเกาะ(ปัจจุบันเรียกวัดมณีชลขันธ์) ลพบุรี ซึ่งเป็นสำนักเดียวกับที่เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต พฺรหฺมรํสี)เคยไปร่ำเรียนรุกขมูลและศึกษาวิปัสสนากรรมฐานนานถึง ๓ ปี⁽¹⁾

หลังจากนั้นหลวงปู่ทองก็ร่ำเรียนสรรพวิชชาอีกหลายพระอาจารย์จนมีชื่อเสียงโด่งดัง และกลับมาประจำวัดเงินบางพรม ตลิ่งชัน เช่นเดิม ต่อมาเมื่อพระยาราชโยธา(เนียม สิงหเสนี)และพระยาสุเรนทร์ราชเสนา(พึ่ง สิงหเสนี) หลานปู่ของเจ้าพระยาบดินทรเดชา(สิงห์ สิงหสนี) สร้างวัดลาดบัวขาวขึ้นในปีพ.ศ.๒๔๑๕จึงได้นิมนต์หลวงปู่ทอง จากวัดเงินบางพรม มาเป็นเจ้าอาวาสวัดลาดบัวขาว ซึ่งต่อมาชาวบ้านเรียกกันว่า “วัดราชโยธา”ตามยศของผู้สร้าง

หลวงปู่ทอง ครองวัดราชโยธา มานานถึง ๖๕ ปี จึงมรณภาพด้วยโรคชราในปีพ.ศ.๒๔๘๐ รวมอายุได้ ๑๑๗ ปี ๙๖ พรรษา ในสมัยรัชกาลที่ ๘ เป็นอริยสงฆ์องค์สำคัญของกรุงรัตนโกสินทร์ที่มีอายุยืนยานถึง ๗ แผ่นดิน.

จันทร์พลูหลวง เรียบเรียง.

*********

ข้อมูลประกอบบทความ

วิญญู บุญยงค์.สมเด็จพระพุฒาจารย์(โต พฺรหฺมรํสี): ผู้ทรงคุณวิเศษเมตตามหาบารมี.๒๕๕๔.