พระสมเด็จฯวัดระฆัง
พิมพ์ใหญ่เกศทะลุซุ้ม
พระสมเด็จฯวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่เกศทะลุซุ้ม เป็นอีกแบบพิมพ์หนึ่งที่ได้รับความนิยมจัดให้อยู่ในแบบพิมพ์ที่ ๔ มีเอกลักษณ์ที่การตัดขอบแบบกรอบกระจก
หรือตัดปีกให้กว้างออกมาจากเส้นบังคับพิมพ์ องค์พระเป็นรูปทรงที่เรียกว่า อกวี
เอวผาย
ลักษณะโดยรวมของพระสมเด็จฯวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่องค์นี้
อยู่ที่การเก็บรักษามาเป็นอย่างดี เป็นพระที่ไม่ผ่านการใช้บูชา จึงทำให้สภาพของพระไม่มีร่องรอยเสียหาย
ผิวองค์พระปกคลุมด้วยคราบฝุ่นละอองและการคลายตัวของน้ำมันตังอิ้วเป็นสีเข้มออกน้ำตาล
กับความชื้นภายในเป็นจุดผดขึ้นมาประปราย
ธรรมชาติของพระสมเด็จฯที่ต้องมีและมีความสำคัญต่อการนำมาพิจารณาคือการหดตัว
ยุบตัว ของเนื้อพระตามกระบวนการธรรมชาติ ในพระองค์นี้เห็นได้ชัดบริเวณฐานเส้นซุ้มซ้ายขวา
การหดตัวม้วนเข้าด้านในของเส้นซุ้มตลอดแนว การหดตัวบริเวณซอกพระพาหาซ้าย และวงพระกรขวา
นอกจากนั้นด้านข้างและด้านหลังก็มีการหดตัวยุบตัวให้เห็นอยู่ทั่วไป
สำหรับด้านหลังองค์พระ จะเห็นว่าเป็นเส้นของรอยไม้ที่ปาดลงไป
บางทีเรียกว่า หลังกาบหมาก มีร่องรอยของเม็ดมวลสารครูดไปตามการปาด เมื่อผ่านเวลามานานเนื้อพระหดตัวรอยครูดก็จะเห็นชัดขึ้น
เป็นรอยปูไต่ที่นิยมเรียกกัน การปาดนี้นอกจากจะทำให้ด้านหลังองค์พระเรียบแล้ว
หากให้น้ำหนักดีจะช่วยให้เนื้อพระอัดแน่นมากขึ้น เมื่อแกะออกจากแบบพิมพ์แล้วองค์พระจะมีมิติลึกชัดเจนทุกเส้นสายรายละเอียดครับ.
ร่วมกันศึกษาเพื่อการอนุรักษ์วัตถุโบราณ
.............จันทร์พลูหลวง................
*********
ข้อมูลประกอบบทความ
-หนังสือ “สมเด็จพระพุฒาจารย์
(โต พฺรหฺมรํสี) : ผู้ทรงคุณวิเศษเมตตามหาบารมี”.2554.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น